En dan is het ook mijn beurt om een stukje te schrijven voor de Abacus website. In tegenstelling tot de andere 3 mannelijke bestuursgenoten vind ik het wel moeilijk om toch maar wat leuks op papier te zetten, maar met een lekker koud biertje erbij moet ik toch zeker een heel eind komen.

Het was een mooie zomer toen ook ik op 29 juli 1986 in Lelystad het levenslicht zag. Mijn ouders zaten toentertijd te twijfelen tussen twee namen voor mij, Koen en Niek. Uiteindelijk ben ik zeer blij dat ze voor Niek gekozen hebben omdat ik gewoon geen Koen ben. Daarnaast vind ik Koen ook een afschuwelijke naam, bij dezen mijn excuses voor alle Koens die dit lezen, het is niet persoonlijk.

Al op zeer jonge leeftijd, ik was pas drie maanden oud, zijn wij verhuisd naar de plaats waar ik tot en met mijn 18e levensjaar fulltime woonde, Kampen. Ook nu maak ik zo nu en dan nog steeds gretig gebruik van de gemakken die mijn ouders mij daar aanbieden. Dit doe ik al vanaf mijn geboorte met 2 vreemde jongens, die ik eigenlijk inmiddels mannen moet noemen, en die verdacht veel op mij lijken, het zijn dan ook mijn broers, Hans van 25 en Chiel van 23. Natuurlijk zijn we met zijn drieën opgesplitst, zo woont mijn oudste broer al met zijn vriendin samen en mijn jongste broer nog steeds bij mijn ouders. Zo is het natuurlijk elk weekend weer volop gezelligheid als ik weer 1 van mijn broers zie, en natuurlijk grote lol als we weer herenigd zijn met feestdagen zoals kerst.

Na een zeer gemakkelijke tijd op de basisschool begon ik daarna met een krappe Cito-score aan het VWO. Al snel merkte ik dat ik aan deze score niet veel aandacht mocht besteden want het ging me allemaal vrij makkelijk af. Zo makkelijk zelfs dat ik in de overgang naar de 2e fase koos voor het profiel Natuur & Techniek, nog altijd in de veronderstelling dat ik de natuurkunde maar voor lief nam omdat ik toch Diergeneeskunde ging studeren. Dit was namelijk altijd al mijn idee voor later, dat dit mijn studie werd. Mijn decaan stuurde me echter naar de technische kant voor het geval ik uitgeloot werd. Ik ging dan ook eens naar een meeloopdag van Toegepaste Wiskunde in Enschede. Dit beviel me echter zo goed dat ik besloot Wiskunde te gaan studeren in plaats van Diergeneeskunde. Dit was voor veel mensen een grote schok omdat ik simpelweg de enige uit heel Kampen was die gek genoeg was om Wiskunde te gaan studeren. Hoewel dit een zeer vreemd gevoel was wist ik dat ik goed zat. Toen kwam al snel de vraag in beeld, “Ben ik de enige die naar Twente gaat?”. Lange tijd was dit in mijn gedachte wel zo, tot opeens 2 personen naar voren kwamen, Marco en Jorien. Na veel overleg besloten we zelfs om samen te gaan wonen, zo gezegd zo gedaan. Inmiddels wonen we al een goed jaar samen en hebben we altijd nog erg veel lol met elkaar.

Toen de overstap naar Enschede kwam heb ik helaas afscheid moeten nemen van mijn grootste hobby ooit, streetdance. Na 7 jaar dansen kon ik er gewoon de tijd niet meer voor vinden, ook al was het een fantastische sport in mijn ogen. Het dansen voor een 2000 man in de hoop dat je Nederlands Kampioen wordt geeft gewoon zo’n grote kick die je dit moeilijk kan laten gaan. Hoewel meedoen belangrijker is dan winnen, is het natuurlijk wel jammer dat we nooit kampioen geworden zijn.

Ook een andere hobby moest ik gedag zeggen. Ik ging namelijk elke maandagavond in Zwolle naar de Sneak Preview met een vaste club vrienden. Zo hebben we ook in 3 jaar tijd een leuke 100 films in de bioscoop gezien. Hier komt dat ook mijn voorliefde voor een goede film vandaan. Je zal bij mij dan ook een grote collectie DVD’s tegen komen, van American Pie tot The Lord of the Rings, voor iedereen wat leuks.

Natuurlijk komen er ook nieuwe hobby’s bij. Zo werd mij als één van de eerste eerstejaars het spel poker geleerd door het oude bestuur. Ook toen al vond ik het een topspel hoewel zij mij elke keer weer geld aftroggelden, maar hoe verder het jaar vorderde hoe meer geld ik terugwon van hen tot we weer redelijk gelijk stonden.

Sinds ik echter in contact gekomen ben met Abacus heb ik altijd al geweten dat ik een jaar in het bestuur wou, maar ik heb nooit geweten dat dit echter zo snel zou gaan. Hoewel ik dan misschien het op 1 na jongste bestuurslid van abacus ben weet ik nou al dat ik op de goede plek zit. Mijn keuze voor het bestuur was natuurlijk nooit tot stand gekomen als ik niet genoeg werd geprikkeld in de eerstejaarscommissie, de TeBaCo en de lustrumfeestcommissie. Het regelen sprak mij zo erg aan dat na veel overleg met vrienden en familie ik zeker wist dat ik een jaar bestuur wou doen, en wel in mijn 2e jaar.

Natuurlijk heb je de vraag “heb je er zin in?” te vaak gehoord tijdens de wisselborrel maar toch wil ik graag nog antwoord geven op deze vraag, ik heb namelijk dondersveel zin in komend jaar!!! Ik weet dan ook al bijna zeker dat ik mijn taak als extern succesvol zal afronden, mede door de groep waarmee ik in dit bestuur ga. We gaan er een mooi jaar van maken!!!