In den beginne slapen de meeste baby’s ongeveer 18 uur per dag, maar deze kon het prima met eenderde daarvan. De wereld was veel te interessant om je tijd te besteden aan slapen. Na de maar al te bekende woorden papa en mama was zo ongeveer het derde woord van dit kind niets minder dan ‘lantaarnpaal’. Ook deze peuter werd snel groter en rolde door de kleuterschool heen. De basisschool waar ik daarna naar toe ging had de Montessori onderwijsvorm. Deze vrij zelfstandige onderwijsvorm beviel mij uitstekend. Toen ik naar de middelbare school toog had ik het daar al snel naar mijn zin en ik heb in die jaren een hechte vriendenkring opgebouwd. Toen het halverwege tijd was om profielen te kiezen neigde ik naar Economie & Maatschappij, maar eigenlijk was economie het vak in dat profiel dat me echt interesseerde. Daarom ben ik toen Natuur & Techniek met een stapel bijvakken gaan doen.

Aan het einde van het VWO had ik de luxe dat ik praktisch elke studie kon doen, de zoektocht naar een leuke studie begon. Chemische Technologie was de eerste studie die mijn interesse wekte, maar na een meeloopdag aldaar besloot ik toch nog maar even verder te kijken. De studies econometrie en wiskunde trokken daarna mijn aandacht. Tijdens de verdere oriëntatie sprong de meeloopdag bij Toegepaste Wiskunde in Twente er uit: ik voelde mij hier meteen helemaal thuis. Het werd dus Toegepaste Wiskunde.

17 augustus 2004 was de dag waarop een nieuwe fase in mijn leven begon. Met een paar vrienden die ook in Enschede bleven studeren liepen we de standjes af op het inschrijffestival. Aan het einde van de middag werden we dan toch uit elkaar getrokken en stond iedereen er alleen voor, tenminste dat dacht ik. Zodra ik bij TW aankwam wist ik dat mijn keuze de juiste was geweest en dat ik het er ontzettend naar mijn zin zou gaan hebben, niemand stond er alleen voor. De introductie was een geweldig leuke periode waarin je je meeste jaargenoten alsmede actievelingen binnen Abacus goed leert kennen. Wegens het soms slechte weer hebben we dan ook regelmatig bij Abacus zitten kaarten, waardoor iedereen al meteen in contact kwam met de vereniging en zich er thuis voelde. Op het introkamp maakte ik nog een grapje door ’s ochtends om een uur of zes een bal strak de struiken in te schieten, wat ons een half uur zoeken opleverde, maar verder was de hele introductie een groot succes.

Uiteraard moest er ook gestudeerd worden, en om eerlijk te zijn viel me dat in het eerste kwartiel allemaal niet mee. Moeite met de vrijheid en willekeur om naar de colleges te komen alsmede de snelle uitleg van docenten en onduidelijke boeken maakten dat ik het vlak voor de tentamenweek niet meer helemaal zag zitten. Maar nadat de resultaten binnen waren wist ik wel beter, ik had studietechnisch de juiste keuze gemaakt. Zo rolde ik met gemak door de eerste twee jaren van mijn studie heen. Jaren waarin ik veel en actief betrokken ben geweest bij Abacus. Veel avondjes meemaken, poolcommissie, bata444commissie, TWIK en de rest.

Na twee jaar vond ik dat het tijd werd voor een nieuwe uitdaging, ik had het niet te moeilijk met mijn studie en wilde ook op andere gebieden een hoop bijleren. In het diepe gesprongen en een sollicitatie voor het Abacusbestuur ingediend. Al snel bleek dat er genoeg kandidaten voorhanden waren, dus het vormen van een kandidaatsbestuur kon beginnen. Deze periode heeft wat lang geduurd, maar uiteindelijk was het dan toch duidelijk hoe het bestuur 2006-2007 eruit zou gaan zien. Ik zou de nieuwe voorzitter worden. Na de nodige voorbereidingen, onder andere een gezellige beleidsweek in de eerste week van de zomervakantie, was het gisteren dan toch eindelijk zo ver, met zijn laatste hamerklop chargeerde Edwin ons als het nieuwe Abacusbestuur.

Hier, schrijvend, dwalen mijn gedachten af en besef ik weer eens ten volle de verantwoordelijkheid die op onze schouders rust. Het feit dat ik een jaar lang voorzitter van de door mij zo geliefde vereniging mag zijn beschouw ik als een ontzettende eer. Ik zal me naar eer en geweten voor haar leden inzetten.