En dan kom je mijn koppie tegen van het bestuur van 2004-2005. Ondanks dat ik nog niet veel commissiewerk achter de rug heb, neem ik nu toch de stap om het Abacus-bestuur in te gaan. Ik had sterk de behoefte om naast mijn studie iets anders te doen. Daar komt bij dat ik vanaf mijn eerste jaar al heb gezegd dat ik graag een jaar het bestuur van een vereniging in wilde. Hierdoor was de keuze makkelijk gemaakt.
Ik hoop dat jullie na dit stukje wat meer over mij weten en vertrouwen hebben in mijn penningmeesterschap.

Ik denk dat je als wiskundige toch altijd de vraag “waarom” achterin je hoofd moet houden. Er wordt je hier geleerd om nooit ergens vanuit te gaan. Dit is dan ook de reden dat ik aan mijn ouders heb gevraagd waarom ik geboren ben. Dan verwacht je een antwoord in de trant van:”nou, je oudere zus Marije had gezelschap nodig!” Maar nee hoor, in het jaar 1982 hadden mijn ouders een boerderij gekocht die voor de sloop was getekend. Maar zij zouden het allemaal zelf gaan opknappen. Er moeten dan natuurlijk dingen getest worden in deze vervangen moeten worden. Zo dus ook de vloer van de eerste verdieping. En om die reden ben ik verwekt. Niet een ongelukje, maar dus ook zeker geen geplande meid.

Op 12 maart 1983 zag ik het licht. Ik ben thuis geboren. De boerderij waar ik 18 jaar lang heb gewoond ligt in het mooie plaatsje Nijeveen. Dit ligt in Zuid-west Drenthe. Ik was de tweede meid in het gezin. Mijn zus, Marije, is 3 jaar ouder dan ik. Later hebben we er ook nog een broertje gekregen, Wouter. Hij is 3 jaar jonger dan ik.

Net als de meesten heb ik eerst op een basisschool en vervolgens het Atheneum op de middelbare school gezeten. Ik heb hier zeker een leuke tijd gehad. En dan komt het moment dat je gaat studeren. Bij toeval kom je op de studiebeurs in Utrecht bij het standje van de universiteit Twente. Je kijkt wat rond en dan komt er een enthousiast iemand op je af lopen of je niet geïnteresseerd ben in wiskunde.
En zo ben ik hier terecht gekomen, waar ik nog geen moment spijt van heb gehad.

Naast mijn studie doe ik veel aan stijldansen. Ik train 3 keer in de week met mijn vaste danspartner in Meppel en eens in de 3 weken hebben wij op zondag een wedstrijd. Hier gaat dan ook heel wat tijd in zitten, maar het is zeker de moeite waard.

Om geld in het laatje te krijgen heb ik een bijbaantje. Ik werk sinds juni 2003 bij de Ambulance Oost als huisartsenchauffeur. Dit is zeker niet alleen maar hard rijden met zwaailichten en herrie, maar ook het assisteren van de huisarts tijdens de visite. Deze combinatie maakt het tot een “top-bijbaan”. En ik hoop ook na mijn studie dit te kunnen blijven combineren met mijn baan (die ik dan hoop te krijgen).

Dit was kort en krachtig wie ik ben en wat ik doe. Nu moet je, volgens mij, traditiegetrouw zeggen dat je zin in je bestuursjaar hebt. Dus daar zal ik zeker niet van afwijken, want ik heb er ook zin in. En ik zal die kerels met wie ik in het bestuur zit zeker in de hand houden. Dus dames, maak je maar niet druk om mij!